gece üçe þiir gelmiþken
elsiz, sessiz, ýþýklý bir karaltý olsan dolansan odamda
kanatsýz uçarým ardýn sýra
pencere açýkmýþ, perde kayýpmýþ
uðramaz korku umruma…
ilk kez tanýdýðýna rastlamýþ ömrüm
ýþýðý da aþaðýda
uzanmadan dokunurum yakýnlýðýna
berhudar olur kýsalýðým…
ve sen
geçsen karþýma
görürsün alnýmýn altýnda iki çift göz
kaþlarýmýz kalabalýk
kirpiklerimiz uzun
karýþmýþýz ezelden…
kitaplar arasý yürüdüðümüz sayfalarý izletirim
her yapraðýnda özlemlerimiz
hatýrlarsýn beraberdik…
inkâra gitmezsen
buluþmaya ramak kalmýþ
boyamam hýrsýmý günaha
dünya ötesi sorgular çoðalmaz…
ki
çalmam
seni
istersen
beni…
yorgansýz uyumuþum yaþým sayýsýnca
aðýrlýðýn, yangýnýn zihnimde
düþ
sön
git
dememiþim…
ey sen
zikrimi fetheden
dolsan yüreðime ne olur
hiç su içmemiþim
içmemiþim…
sonra
tutunsan parmaðýma
biz olsak
kalkmadan geceden
uyusak þiirde…
uðurlamasak…