YÜREĞİNDEN TUTTUĞUM KADAR

ay demini almýþken birtanem,
uzat elini, gecelere doðru yürüyelim..
belki yanlýzlýklar küser dersin,
gönül de koyar, velakin;
düþlerimizi bekletmeyelim


içimizdeki okyanuslarý dökelim kadehlere,
an’ý durduralým, zamaný geriye saralým hatta..
yudumlayalým sen’le beni biraz biraz..
dudaklarýmýzý ýslatalým kadehlerde,
zeki müren dinleyelim


bulutlara çið tanesi düþürelim,
kar serpiþtirelim gök yüzünün kucaðýna
dolu dizgin gidelim,
avuçlarýmýzda sevda taþýyarak,
leyla ile mecunu selamlayalým
bin asýr ötesine sesimizi duyurarak,
biz erdik muradýmýza diyebilelim


kar/taðnem..

gel/de.. maðlubu olmayalým bu aþkýn..!
yüreðinden tuttuðum kadar ellerini de uzat bana
ki..
ayda demleyelim mevsimindeki bu aþký...




dokuzonikionbir





Sosyal Medyada Paylaşın: