bir sabah taçlandý tunç dokunuþlar ertesinde palazlandý tenimde kelimeler derken demirleþti beden kilitler sürgüler dövdüm kendimden
içimdeki masumiyeti fosilleþtirirken pudraladým geçmiþi sana vardým senle ardým geldin sarkýttýn þirzat bakýþlarýný tutundum aþka kaydým sonra yaðlý gözlerinden gözlerin ki zeytinin sülalesinden
aðzýnýn içindeki iðne oyalarken dudaklarýmýzý birbirine bozan havalar gibiydi seviþmelerimiz denizsiz þehirlerde sevmedik hiç güneþi gökyüzü arýk olsun istemedik vaktinden geç gelmiþken bu azra aþk bize
göðsüm hardý senle tekleþtiðimde arama bulamazsýn demiþtim senden öncekilerin küllerini rüzgar ol istedim maþa oldun deþtin hep geçmiþi
özür dilerim kesmiþtim ellerimi elvedalar olmasýn diye rüzgar sonunda tüketti kendi kendini akýl çimdik attý bak yüreðe bu þiir altýn vuruþ bitmelere
þimdi gitmek daha da tüketmemenin zamiridir kýymetlim bana kal diyen adýnýn önünde
jir-fhrn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jir gnsk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.