Yalnızlığın Kan'atan Arenası

Beni yalnýzlýðýmýn kan’atan arenasýna doðru attýlar
ve dövüþ diye baðýrýyorlardý..

I.

Kan duvarlarýn üstüme geldiði aðrýdan
soyunma odasýndaki çýplaklýðýmla
arena kapýlarý açýlýnca kurtuldum..
tezahürat sessizliðinden çýnlayan kulaklarýmla
ölüm yeminimi edip
olmayan düþmanýmý arýyordum..
çýðlýk sesleriyle beraber çýkýyordu kýlýcým
ve kýlýcým sensizliðin keskin tarafýydý
yalnýzlýðým güneþin yanýndaki loþluk
havamý karartýyor
kan duvarlara sarýlýp aðlýyordum..

II.

týklým týklým ölüm dolu tribünlerin
kanatan tezahüratlarý kulaklarýmý kesiyordu
hep bir aðýzdan öldür !
diye çýkan gürültüsünü
kalkanýma sýkýþtýrýp
kýlýcýmý sallýyordum yalnýzlýða..
ölümcül silahýmý çýkarýp göklerden
kurbanýmý seçer seçmez
azraili kan kýrmýzýsýnda yýkayacaktým..
kýlýcýmý tekrar salladýðýmda
kestim anýlarýmý..
kanla karýþýk benler akmaya baþladý..
düþmaným kim ! ?
diye haykýrma sorusu
gözüme kestirdiðim býçak yüzlü adamla
son buldu..

III.

Baþparmaklar aþaðý indiðinde
kýlýcýmla uçuracaktým kellesini..
bir kýlýç darbesiyle
hayallerimdeki acýyý içine sýkýþtýrarak
yalnýz kalmayacaktým..
tam kýlýç inerken
esir olan benin karamsar bakýþlarýna maruz kalan sen
gülüyordun..
yerde yatan bendim.
kendimi öldürmeye çalýþýyor
intihar süsünden uzak bir ölümü arzuluyordum..
her seçenek intiharý iþaretliyordu
ben de beynimdeki sorularý
kalemimle beraber býraktým..
parmaklar yukarýya doðru kalktý,

ve
ölmedim
çünkü öldürmedim..

Ahmet Kastancý.
Sosyal Medyada Paylaşın: