mevsimlerden kýþ yine.
soðuklar da ne!
rüzgar mý kaldý omuzlarýmda.
düþler de seyreldi,
karabasanlar emekli olalý,
ruhumu baþka hafakanlar sarmýyor.
bedenime dolanan dallarda sevda tomurcuklarý,
ben yine benim de,
ya ben?
gözlerimde saklanan baharý arama,
bahar da sensin,nehar da,
hissiyatýma sisli alevler bulaþtý bak,
kadrini bilmediðimiz zaman,bir boþluða ulaþtý.
her renkten bir bahçede siyah beyaz çiçekler açýyor,
neden üþüyorum bu odada yine?
bu sada,
evet,hatýrladým.
eskilerden bir þarký,
arabesk çaðlarýmdan bir drama.
"anýlarla seni,yazdým kalbime"
Böyle bir aþk görülmemiþ dünyada,
................................................................................
yavaþça seslendim sana,
artýk uyuyordun,geçti vakit,
sarý bir papatya göbeðinde bal damlasý,
en derin rüyalarda ürkekti gözlerin,
mum kokuyordu düþler,
ihtiyar delikanlý yüreðimde,
nihayet bir cenaze.
yutkundum ben,
ardýmda sallanan eller gölgesinde,
sarý sayfala ilanlarý,
en deðerli varlýým satýlýk,
mühürlü bir kalbin,
insan suretinde tezahürü,
ne mümkün ölmemek!
yar’
asla sevme olur mu?
sen bu yürekte tutsak kal,
eðer,
mevsimler hürriyete açarsa gözlerini,
istiridyende karar benim için,
ne olur "gitme"
...
çoktan gitmiþtin sen,duvarlarýmda yükselen yalnýzlýk dirayetimi söndürecekmiþ gibiydi.düþüncelerde hisleniyor,hislerde puslanýyordum,buðulu yutkunmalar arasýnda resminden yansýyan parýltýn yine,yine bir ýþýltýyla
düþlerime doluyordun.biliyorsun ki korkmam yalnýzlýktan,karanlýktan ama korktum bu sefer.uyduruk korku hikayelerinden deðil!
sensizlikten korktum.
eskiler gürcü lisanýnda "40 uçurmak" derler.
bilenler bilir
(ayrýlýðýn baþka bir türlüsü)
...
Z.T. /2aralýk2011