Y a l n ı z l ı k

Y a l n ý z l ý k

Müttaki bir kývama gelince kalbim
Üþüyen bir yalnýzlýðým kalmayacaktýr
Adýmý söylediðinde karþýma duran dað
Hiçkimseyle bir yalnýzlýðým olmayacaktýr

Uzun ve ýslak gecelerin yaralayýcý gülüþlerini
Dinmek bilmeyen aðýtlarla örülen ömrüme
Giydirip çýktýðýmda en meþhur meydanýna
Yalnýzlýk sadece benim müþgülüm olmayacaktýr

Söz ýrgatlýðýndan varsýn dönsün dilim kalbim
Her yerin göðü ayný aynadan bakýyor nasýlsa
Ýyilik bir gece gövdesi mislimce gölgeli
Nefesinde tuttuðun yalnýzlýk benim olmayacaktýr

Bir türküyü tüttürüp uzun ince bir yolda
Gözlerimi umudun ufkuna ulayýp
Ýlk fýrsatta gülümseyerek en sevgiliye
Nefesim hiçbir yalnýzlýðý içine almayacaktýr

Gittikce küçüleceðim uzaklaþtýkca senden
Vardýðým her menzilde yeni bir benimdir
Al aklýmý baþýmdan çek en doðru çizgini
Nafile uðraþma ey yalnýzlýk sana yar olmayacaðým

Bir denizin kör et gözlerini sil bir çölün sýcaðýný
En zirve bir daðý düz et çek esrarýný bir yankýnýn
Koptum bir kere senden saðýrým mesafelerine
Ey yalnýzlýk bu dünya sana da kalmayacaktýr

Þimdi sabrým sýnýrýndadýr bir gümrah yalnýzlýðýn
En mütecaviz sesiyle boðmaktadýr sukutunu
Kimse dillenip döllenmesin içinde ki insanlýðý
Ben varsam ey yalnýzlýk dünya sana yurt olmayacaktýr