geceler…
nefes gibi
týrmanýrken ipsiz salýncaklara
açýlýr sensizliðin kapýlarý
türküler tüner
elinde beyaz mendiliyle
tarayýp gelir dünlerin saçlarýný
mecburi iniþteyiz
þakaklarýmdan
gülücükler eksilir emekleyerek
kayýtsýzlýðý doldurur fýsýltýlara
soluk soluk
hiç ötelere yol almaz
kundak dolu sabahlar
döker eteðinden özlemleri
ýslak kuru
bir avuç gri kalýr
sensizliðin okunmuþ dualarýnda
avunur sýr
her yudumda iksir gibi
sen
her nefes alýþýmda
sevdalara renk olan
hayat çizgimde salýnýr durursun
ne karanlýða düþer güz
ne hasrete
,,,,