Ey insanlýk…
Ey yiðitliðin gölgesine duldalanan adamlýk
Böyle mi yazýldý erkekliðin kitabý
Öldürmek midir suretlerinizi yüce kýlan?
Her taraf kan revan
Hoyratça yaðmalanýyor gelincik tarlalarý
Koparýyorlar dallarýndan gonca gülleri
Ey acýlarýn ve umutlarýn beþiði evren
Sen ki nice zulümlere göz yummuþ
Nice felaketlere sýrt çevirmiþsin
Sende yeþerir tüm yaþam tohumlarý
Ellerin nerede senin
Ey hafifleþtirilmiþ yasalar
Hayatlar kanlý sularda akýp kaybolurken
Senin adaletin nerede
Sen nice acý öykülere tanýklýk ettin
Nice çýðlýklar kazýndý damarlarýna
Sen ki tarihlerin gerçek tanýðý
Oysa rüzgârlar ne aðýtlar fýsýldadý kulaðýna
Vahþetlerin her saniyesi senin kadranýnda döner
Oysa ne sevinçler söndü, ne kanlar sýçradý suratýna
Ey kutsanmamýþ vicdanlar
Her yerde ayný deðil midir acýnýn dili
Zulmün rengi / Duymuyor musunuz?
O ciðerlerini parçalarcasýna baðýran
Sýrça köþk gibi tuz buz cesetlerin
Baþlarýnda yýðýlýp kalan anneleri
Lal bir türküydüler onlar karanlýðýn dehlizinde
Yürekleri harlý, aðrýlarý dayanýlmaz sancýlý
Buruk bir tattýr dillerde yazgýlarý
Bir günah gibi saklanýr topraða, düþ kýrýklarý
Neden örtülür binlerce çýðlýk sessizce
Artýk uyansýn vicdanlar zamanýn aydýnlýk gözlerinde
Bilmezler ki… Onlar insanlýðýn erdemleri
Onlar þafaklarýn alev gözleri
Onlar anne, onlar toprak
Onlar cennetin solmaz gülleri
Ölüm yaþamaktan daha güzel olur mu hiç
Kimse bilemez
Namlunun ucuna bakan son bakýþlarýn feryadýný
O an, vicdanlarýn sustuðu, erkekliðin öldüðü andýr
O an, gülüþlerin donduðu, umutlarýn söndüðü andýr
Zaman gömülürken dilsiz vakitlere
Acýnýn hançeri geçer gözlerinden
Bir yaný anne, bir yaný çocuk kadýnlar
Ve her kurbanýn veda anýnda
Zaman çýðlýk çýðlýða, kurtulmak ister kendinden
Küllenmeyen közdür ölümün sancýsý içimizde
Savursak tufan olacak isyanýmýz göklerde
Kýrýlsýn hürriyet biçen barbarlýðýn kalemi
Cellatlar gülüþürken ceset baþlarýnda
Yürekler yangýnýn hangi renginde kavruluyor
Ah kim bilir... Daha kaç duvara çýðlýklar yapýþýyor
Ah þu bilge zaman, þu öðretmen hayat
Zaman ki… Sabrýn taþý, en etkili güçtü
Aç artýk cehaletin gözlerini/ Kurtar…
Zincirler arasýna sýkýþtýrýlmýþ özgürlüðü.
28/11/2011/ N_Erol
Ankara’ da ki, kadýna dehþete hayýr yürüyüþüne, bu þiir ses olsun istedim…
Bilsinler ki,
kadýnlarý öldürmek erkeklik deðil, acizlik ve zavallýlýktýr!
Bir erkek kendisini doðuran kadýný öldürüyorsa, o erkeðin namusu ve þerefi yok demektir.
Kadýný öldürmek namertliktir.