BIRAK/MA BENİ BURAK
vakit daralýyor BURAK..!
al gel atýmý artýk..
terkinde banada yer býrak..
kapýlar zincirli yüreðime,
güneþ yok göremiyorum,
parlayan bir ampül var
mahsenimde..
her þey üzerime kilitli BURAK..!
onlar bana öyle bakýyor,
sen bakmaaa..!
sabahý bekleyeceðim artýk
bir kez daha gösterecekler güneþi..
oysa bunlar yaðmurdan da mahrum
al gel atýmý BURAK
güneþe doðru gideceðim..
üþüyorum artýk iklimlerimde,
mapusum dört duvar arasý fikirlerimde..
kuracaklarmýþ dar aðacýmý
sabahýn altýsýna,
oyalýyorlar bunlar beni iþte..!
ayaðým kaymaz oysa sehpalardan,
yüreðim korkmaz böyle kahbelerden..!
atýmý al gel BURAK,
atýmý al gel..
yaya sandýlar bunlar beni,
yalýnayakta koþarým oysa..
boynuma imleði kendi ellerimle geçiririm,
eðer ki hüküm buysa..?
yok BURAK yok..!
bunlarýn iklimlerinde boðulmak..!
savaþmadan maðlup olmak?
ha bu arada unutmadan söyleyim;
kalem de getir bana..
getir ki iki satýr daha yazayým
sabahýn altýsýna,
son bir isteðin varmý diyecekler ya bana..?
kalemimle mezarmý
kendim kazayým diyeyim..!
BURAK bana terkinde yer ver,
yaya sanmasýnlar bunlar beni..!
iki satýr daha yazýp öyle öleyim..
26.11.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.