PANDORA
hayatýn her alanýna öyle bir kök salacaksýn ki
azrail seni sökerken can verecek… Hasreti isa
aþk da
kýyamet kadar yakýn olmalý insana
istediðiniz kadar sevin
göz hapsindedir akvaryumdaki balýklar
karanlýðýn avuçlarýný ay yakar da
dudaklarýna dokunur kadýn
bir nar gibi çatlar döl yataðý
aslýnda senin karþýnda gülümsemesi kuru bir çocuktum
hangi rüyaya yaslasam baþýmý memelerinden kan damlardý
doyumsuz bir piç kurusuydum
tanrý babamý annemle ödüllendirmiþ
benimle cezalandýrmýþtý
bu yüzden göremedi gelinlik kýzýnýn yanaklarýnda
her mevsim siyah güller açtýðýný
ellerinde hep o ýslak mendil
kurumayý bilmezdi dudaklarýn
hangi akþamý aralasam
bir film düþerdi perdeye
herkes kendi tonunda sever beyazý
sen ölüm renginde
kalbim iple çekerdi zemheriyi
seni dudaklarýmýn kýyýsýnda öptüm
teknenin iki küreðinin dalgalarý öptüðü gibi
yürek düþmüþse aþka yana yana soður
sen yana yýkýla özgürlük gülü
yazlarý devir üstüme yazlarý
ben yaza yaza evvel zamanlarý
aynalara göre ben bir ölüyüm yasalara göre kaçak
bir solukta hangi yanardaðý söndürebilirsin kendinden baþka
düþme yollara
yollar tuzak PANDORA
aþk
bütün tabularý baþtan çürütüyor
ne derya olabildin ne de deniz
oysa bir damlaya hasret gider bedenimiz
uzak bir kýyýda vedalarýn dolaþýr kimsesiz
aklýn yangýnýna yakalanýr düþler
sular dudaklarýnda dalgalanýr
eski bir fotoðraftan çocukluðun düþer masallara
uyan uykulardan bu rüya sana göre deðil PANDORA
esmer bir acýyý giyinirsin üstüne
göðsün yerinde durmaz bir guguk kuþu
parmaklarýn kuma çakýlmýþ bir uçurtma
kadýnlýðýn kanatlanýr uçar
git bu ömür sana göre deðil PANDORA
her insan bir kez veda eder hayata bin kez merhaba
þarap sen ve þarký
sensizlikle üþümüþ ömrümün kýyýlarý
bütün haylazlýðýmý susturuyorsun bir ýslýkla
yaz yaðmuruysa bu gözlerindeki ýslaklýk
bakma ardýna
git bu aþk sana göre deðil PANDORA
bir gün de düþlerinde akþam olmasa þaþarým
öksüzlüðüm hep yalýnayak yürür kaldýrýmlarda
çýplak dudaklarla öpüþür
her aþk bir yara
k/adýn sözün düðümlendiði son nokta
git bu i mgeler sana göre deðil PANDORA
her yeminden sonra çarpýlan biriyim
seni sevmenin dýþýnda demek ki yalaným
her mermi bende soðutsun ateþini
yeter ki ölmesin kuþlar
en büyük uçurum içimizde
her dalga daðýtarak vuracak seni kýyýlara
yumma gözlerini
öteki yüzü yok bu yüreðin
gördüðün kadarsýn PANDORA
her seviþmede yeni bir þeytan doðuracak kadar ustaydý rahmin
ten tetiði göðüslerindi kendimi kaybettiðim
sende son bulur bütün sýnýrlar
bazen en sýcak renkler donar da
hayat bir oyunsa perde her an kapanýr
bu çocuk senin ölüm meleðin PANDORA
ellerim sadece kuþ ölülerini taþýyacak kadar küçük yapýlmýþtý
bu yüzden tanrý görmezlikten geldi dualarýmý… Ýsa Ýnan
26 kasým 2011
Aþk þimdi kendinden çok uzak bir kýyýda, kumda tuzunu unutmuþ denizdir aslýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.