Dün Gece… Yüreðimi önce üþüttüm bir güzel, Sahilde… Sonra oturduðumuz taþlara vurdum.. Öyle kasabýn sevdiði deriyi vurmasý gibi deðil… Daha acýmasýzca…
Sonra da bir güzel alkole batýrdým… Yaralanan yerleri daha da acýsýn diye, Seni unutsun diye.. Biraz da uyuþsun diye..
Yýkadým yüreðimi.. Hiçbir su masum deðildi, Hiçbir gözyaþý gibi.. Hiçbir gözyaþý boþuna dökülmüyordu..
Sus yüreðim.. Ýçimde bir Ölü var.. Sakýn korkma.. Aðlama, o hak etmesin gözyaþlarýný…
Her þeyin yalan olduðu Dünya’da, Hangi temyize baþvuracaksýn? Bu kadar Yalan içinde, Hangi yeminlerini temize çýkaracaksýn?
Ölü bir bedende kaldý Aþk, Ölü bir kalpde, Yedi yüzyýl öncesinde kaldýn, Ölü bedenlerde..
Ölü ama yaþayan Ruhlar’da.. Nefessiz deðil.. Ölü beden, canlý Ruh.. Ve Kalp, hala atýyor..
Arýnamadý Kalp, Hala kirli beden.. Ve Ruh, Aslýnda o hep temiz olan..
(YirmiBeþ-Kasým-ÝkiBinOnBir*13:40) Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.