HAL VE KAL
Sanýrsýn þu dünya üstümde kaldý
Genç yaþta yetmiþe basmýþ gibiyim
Günahlar sol yana bir hüzün saldý
Hayata gücenmiþ küsmüþ gibiyim
Dürüstçe koþarým hakkýn peþinde
Doðruya yer yokmuþ dünya iþinde
Vuslata ermeyen aþk ateþinde
Acýyla kavrulmuþ piþmiþ gibiyim
Hileli iþlere aklým ermedi
Bilerek aðzýmdan haram girmedi
Bu dünya yinede huzur vermedi
Çaresiz dertlere düþmüþ gibiyim
Dil kötü söyler göz kötü bakar
Kebair günahlar sel olur akar
Þu zalim nefsim hak yoldan çýkar
Ben rotayý çoktan þaþmýþ gibiyim
Dertliyle aðladým gülenle güldüm
Diriyle gezerken ölenle öldüm
Þu geçen ömrüme yandým üzüldüm
Sanki boþtan yere koþmuþ gibiyim
Hani baban vardý nerede deden
Bu kadar keþmekeþ bilmem ki neden
Elimde tek kalan yorgun bir beden
Zahirde kendimi aþmýþ gibiyim
Ahmet’im zannetme günah tek sende
Mecburen bulaþtýk istemesen de
Son nefes gelmedi can hala tende
Ben benden ümidi kesmiþ gibiyim
23.11.2011
AHMET SÝVRÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.