H e s a p! ..

Bezm-i elest’te söz verdikten sonra,
Karanlýk hücremde yürüdüm yolu...
iki yüz seksen yýl görmeden ýþýk,
Dokuz ay on günde aþmýþým yolu...

Ondan gelip O’na gittikten sonra,
Olsun uzun kýsa, yol; zor karýþýk! ..

Arz’ýn bahçesinde gördüm çift kapý,
Birinden girilir ve baþlar yarýþ...
Kapýlar arasý bin yýl mesafe,
Ölçtüm, biçtim çýktý hepsi bir karýþ!

Girdiðim kapý der; bana hoþgeldin!
Çýkacaðým kapý, nereye varýþ...

Bu hesap çetrefil kim bilebilir?
Vardýr bir bilen’de belki kim bilir...
On’da bir, yüz’de bir, katsan; bin’de bir!
Milyon kere milyon çarpsan hiç! olur...

Ýnsan; sað iken yük omuzlarýnda,
Ya ölünce kendi söyle; nerdedir?


Recep Odacý
Sosyal Medyada Paylaşın: