Uðraþma boþ yere, Sen beni sevemezsin. Buna gücün yetmez. Senin henüz ufacýk, tertemiz, Bir yüreðin var. Benim ise kocaman ve yýpranmýþ, Bir yüreðim var. Sen beni sevemezsin; Çünkü sen, Benim gözyaþlarýmla, Yaðmurda beklediðim kadar, Yaðmurlarda duramazsýn. Sen gelemezsin, Hiçbir hakarete. Ve sen beni sevemezsin; Çünkü korkularla dolusun. Sevgime gelemiyorsun; Sen beni sevemezsin. Çünkü seni seviyorum; Uðruna delilikler yapýyorum. Sana bir þey olsa, Dayanamam. Böyle birini sevemezsin. Rüyalarýmda sen varsýn, Yediðim her lokmada, Seni düþünüyorum. Sen beni düþünemezsin; Çünkü ben seni umursuyorum. Benim gibi kim dayanýr, Söylediklerine? Baðýrýp çaðýrmak mý gerek sana? El âlem içinde küçük mü düþürmek gerek? Gönlüme sultan, Baþýma taç ettim seni. Sen beni, Ýstesen de sevemezsin istemesen de… Çünkü çok hýrçýnsýn, Ve kabullenemiyorsun; Seni seveni deðil, Sevmeyeni görüyorsun. Düþtüðün hâli, Kendinden bilmiyorsun. Ve seni sevenle, Oyun oynuyorsun. Sen beni sevemezsin, Çünkü körsün. Sen beni sevemezsin, Çünkü; Beni sevecek yürek, Yok sende. Bu aþký görecek göz, Yok sende. Sen beni sevemezsin; Çünkü ben, Seni sevmekten, Kendimi çoktandýr kaybetmiþim. Onun için; Ýstesen de istemesen de, Beni sevemezsin. Çünkü, O kadar yürek yok sende, Gülüm!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.