“sensizken bedenim; Bunu bil! hýçkýrýklarda yüreðim…”
Uykusuz gecelerin koþuþturmasýndayým/ yuvarlanýyorum Bu bir rüyaydý! Herkese ve her þeye raðmen… Çok uzun sessizliklerde yazýlmýþ yürek hýçkýrýðýydý! Ucube düþünceli yýldýrým etkisi gibi… Mürekkepti iþte!
Biliyorum… Artýk yapacak hiçbir þey yok! Yazma düþkünü cesaret kýrýcý homurtular kimin umurunda ki Söylesene; hayatýnýn yirmi beþ yýlýný iki baþýnýn arasýnda geçiren Terk edilen/ yitirilen/ susturulan… Kimin umurunda olur ki…
Taþ döþenmiþ duvarlý avlulara yaslanarak/ belki de Hayata tekrar tutunarak; ama hiç aðlamayarak Ayakta durmaya çalýþacaðým… Söz! Ya da sessizce çoðalacaðým yalnýzlýklarda yürek hýçkýrýðý gibi…
“seni tanýmadan önce sensizdim; Tanýdým! Yine sensizim…”
Emre onbey Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.