MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İÇİMİN YANGINLARI
sahaf

İÇİMİN YANGINLARI






her rüzgâr kendi gücünü gösterir yüzünde
yalnýzlýðýn burgacýnda gece düþerken güne
avazýn bombardýmaný patlýyor içimde
nafile banýyorum gözlerimi suskun maviye

anýlara sýrtýný dönemeyen yüreðimin
neden, niçinlere cevabý yok
taþ gibi aðýr içimdeki yük
taþýyamýyorum artýk kendimi
batýyor gözüme dünya
bir türlü barýþamýyorum onunla

yeþermeyen bir gün daha öldü iþte
oysa, bir kýþ evi düþlememiþtim yaþamda
ömürde / yalnýzdan baþka yalnýzlýðý bilen var mý
kimse bilmez kimin içinde öldüðünü

uzakara arkada kaldý
baharýn öpemediði yüzüm
sessizliðin göðsündeki gürültülü vuruþu dinliyor baþým
hiç gitmiyor, bakýþýmdaki karaltý
kör makastarlar kesiyor sanki yolu
uzadýkça uzuyor tren yollarý

uzak / yakýnda
darmadaðýnýk çocukluklarýnýn içinde
hayatý gözden geçiremeyen þaþkýn gözleri
ölümün ve boþluðun sisinde
acý neþeleriyle
huzursuz sessizliði daðýtmaya çalýþýyor


karanlýk bir dürtüyle boþalýyorken ruhum
manzarada, gitgide kýsýlýyor ýþýðým
soðuk kuzey rüzgârlarýyla uçuyor yalnýz kýrlangýç
dünyanýn çatýsýnda / çoðalýyor soyut olma isteðim


bir çuha çiçeðiyim, küçülüyorum içimde
aklýmý uçuran sesle
kendi zýddýnla barýþamayan
beyazýn yokluðunda buluyorum kendimi
geçmiþin hýçkýrýklarýyla, uykuya esirliðim hep sürmede
kaç kapý kapandý
kaç yokluk yýkýldý üzerimize

daðlar ötesini aþan rüzgârýn gürültüsü
durmadan filiz veren o korkuyu büyütüyor
yaðmalanýyor dünya
ve cesaretli sözler, düþümde bileniyor sadece


pencerenin, boþ saksýlarýnda buluyorum
cinnetten kayýp aklýmý
‘kýþ uðultusunda kalacak’ diyor ömrün
yenilmiyor kalemle korkular


her âný söküp atan
kaçýnýlmaz olanla
ve de
içimde öldürmeye çalýþtýðým duygularla yüzleþmeliyim
ancak o zaman, o zaman bir mahkûmun
özgürlük sevinci baþlayacak ruhumda


/hayat bahçemizde ölmüþ çiçeklerin ihtarýný
duymalý ki kulaklarýmýz
çýksýn bir an önce, kuma gömülü baþýmýz
devran döner
hayat herkese bir paraya olur bir gün/

biliyorum, nasýrlý yaralarýmý sevince
su vereceðim içimin yangýnlarýna
ateþten sonra, hepi topu
benden bir kül kalacak dünyaya
savaþçýlarýyla, dünya yine ayný dünya

ben eksilmemeliyim
ben eksilmemeli
ben eksilme…


Hâdiye Kaptan

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.