vurulmþsuz ara açýk
gün kýzýl güller gibi kokmanýn günü
iyilik þaha garba döndürmek yüzünü deðil
gerçek þehvetle insana iman etmektir
ruhunu duaya satan
yüz kýzartýp isteyen insana
diz çökmektir
gecenin çatýsý gibidir kadýn
sevmekle mükellef
vermekten maðdur
isterken orospu
akþamýn postu gibi serilir kadýn
duayla karýþýk secdeye varýlan
sabah anam avradým! düþman
yüzünü evrene döndümektir sevda
ve köleliðe karþý durmaktýr
kadýn
gecenin kubbesi kadardýr kadýn
Hüzün vazosu ey büyük suskunluk
Ve benden kaçmakta olduðununa göre, sende
Ve görünüyorsun öylece süsü siyahýn
ironi biriktirmek mekanlarý
ellerimden sýyrýlan sonsuz mavilikleri
þakaklarýma dokundu anýlarý kýzlarýmýn
saldýrýr ekmeðe tutunup bir yýlana
bir et ardýndan koþan solucan sürücü gibi,
beslemek amansýz ve acýmasýz canavarlarý
soðuk bir cansýzlýða kadar arifesi
ve sonra bayram yeri sonrasý
ki hayat, kemirmek zorunda Hayatý
unutmadým þehre yakýn
bir beyaz saray, küçük ama sessiz evi;
eski sývalý Pomona ve yaþsýz Venüs eþrafý
Bir koruda saklayarak zayýf çýplak uzuvlarýný
Ve akýþan ve güzel bir akþam güneþinde
camlarýn ardýnda kýrýlan demetleri
kocaman gökyüzünde göründü, büyük aç’ýk gözleri
Uzun akþam yemeklerini sessiz seyretmekte
yoðun mum yansýmalarýyla yayýlýyor etrafa
Masa örtüsündeki tutumlu þayak perdeler
ve ona eþlik eden nice semavi varlýklar
aslan görse o kadar korkmaz :
Domuz ruhumda tüm görkemiyle ödünçte;
Alaycý insan görünümden gizli
insanlýðý sadece su’skun nasýrlarýnda
Ayakkabýlarý için sattý ruhunu
ve rezil bir Tanrý gülmekteyse açlýðýna
kesiyorum maymunlarýn göge yüksekliðini
Düþüncelerini satarak yazan ben
nasýl bir kazançta
günahý çok büyük, peruk takýyor artýk
beyaz boynundan kaçan tüm sýyah saçlarý;
aþýk öpüþleri durduramayan
Alnýna doðru yaðýyor hüzzam kürdili þaheser
dokunuyor kýsarak gözlerini, bir garip bakýþa sevda yanlarý
bir meleðin uzun kirpiklerinin karanlýk gölgeleri
lanetli bütün bakýþlarýmýz gibi
kuþatýlmýþ çifte kale
yanlýzca otuz yaþlarýnda alçak sesli
su kabaklarý gibi her iki yanýnda asýlý
halbuki her gece vücuduna sürükleyerek beni
Ve yeniden ýsýtýyor ýslak günlerimi
Ve oysa bir kuruþsuz dahi
Etine dokunmak için ve yaðlamak için omuzlarýný
öpüyorum sessiz bir heyecanla
Kurtarýcým, katilim ayaklarý ateþteki kadýn
Zavallý yaratýcýlýk, nefessiz yorgunluk
bir yerde yorulmuþ sanki tanrýlýk
bereketli gögüsleri soluk soluða boðuk
Ve nefesinden tahmin ediyorum vahþeti
ýsýrdýðý hastane ekmeklerini
zalim bir gecede iri gözleri endiþeli
bir sokaðýn ucunda iki gözleri düþünce
her gelene kalbini açtýðý için
korkuyor ýþýktan ve hayaletlere inanmada
mum ýþýðýnda okunan kitaplar gibidir kadýn
eski bir bilim, gündüz ve geceye ayan
ne açlýktan nede iþkenceden korkar
onun eski sevgililerinin cesetlerinden korktuðu kadar insan
Tuhaf bir þekilde giyinmiþ olarak karþýlaþýrsanýz onunla
Bir sokaðýn kayýp köþesinde sinsi
Ve baþ aþaðý bir güvercin gibi kanlý gözleri
derelerde sürüklenir kayýp ayakkabýlarý
kýzmayýn yüzüne
Bu kötü boyalý kadýn karþýsýnda dahi
bir kýtlýk tanrýçasý bir kýþ akþamý,
yükseltmek zorunda eteklerini havaya
uçmak için
Bu bohem-bu benim servetim
gümüþüm, mücevherim, kraliçem, düþesim
muzaffer kucaðýnda sallayan beni
Ve ýsýndý yüreðim avuçlarýnda
Büyüdüm gölgesinde ellerinin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.