Tüm kelimelere bayramlýklar giydirsem
Ve pür makyaj süslesem hayal kýrýklýklarýmý
Kapanýr mý hüznümün grisi...
Boþ bunlar boþ!
Hava da pek puslu
Ya temelli dönmeli içine
Ya da þarkýlar söylemeli þimdi
Do re mi fa sol la si...
Kime yenildiðimi bilmeden
Maðlubiyetimin yasýný tutuyorum
Bir yangýn ki...
Muson yaðmurlarý iniyor
Ne çare!
Sönmüyor üflemezsen kývýlcýmý býraktýðýn yüreðime
Sönmüyor iþte!
Ya kül olmayý beklemeli þimdi
Ya da okyanuslara atmalý bu bedeni
Dalgalarý saymalý; beþ, dört, üç, iki...
Dizlerine kadar umuda bulanmýþ nuzûl bir hâl benimkisi
Yollarým dik, hedefim küçük
Yýldýzlarýmý çaldý karanlýk
Topraða düþüyor bulutlarým sanki
Bedenim yer çekimini inkâr ettiði yerde
Aðýrým kendime çok
Tonlarca yüküm say ki,
Tutmuyorsun
Ya dibine batmalý kederin þimdi
Ya da çamura yatmalý
Elem beni bulamaz kiii, keder beni bulamaz kiii...
Yalnýzlýðýma taþýnýyorum, yüküm çok
Kavgalarýný, savaþlarýný yükleme omzuma
Bakma kemâle ermiþ yaþýma
Bilsen nasýl küçüðüm anamýn koynunda
Bir de seni taþýyamam ki...
Ya sýrra kadem basmalý þimdi
Ya da baðýrmalý son ses minibüs muavini gibi
Mutluluða bir iki...
Gemiler geçiyor çölden
Dalgalanýyor özlemim
Sonra bir yunusun kuyruðuna takýlýyor aþk
Açýklara sürüyor beni aheste
Biraz huzur, çokça tehdit
Ya kulaç atmalý kýyýya þimdi
Ya da býrakmalý dalgalara kendini
Paçi paçi paçi...
Aþktan kim ölmüþ ki...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.