karayazýdan bi minibüs girdi bugün köye iyi giyimli adamlar indiler ellerinde siyah poþetlerle giderken doðduklarý eve arkalarýndan bi kaç çocuk meraklý gözlerle baktýlar neler vardý ki o siyah poþetlerin içinde ahmet’e babasý bayramlýk mý almýþtý acaba iyi giyimli adamlar herzaman mý böyleydiler gurbet nasýldý acaba çok mu uzaktaydý bizde görebilecekmiydik orayý ve bir gün bizde o iyi giyimli adamlar gibi bi bayram sabahý gelecekmiydik doðduðumuz yere tepe tarladan yolumuzu gözleyenler olacaktý elbet bi ana bi baba ve tanýdýk eþ dost bir gün gelecek bizde orada olacaktýk belkide hepimizin son bi vasiyeti vardý geride kalanlara eðer ölürsem bi gün beni memlekete gömün...
karayazýdan bi minibüs girdi bugün yine köye iyi giyimli adamlar indiler ve sonra boynu bükük geri döndüler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
RA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.