sensiz gözlerime deðerken
gökteki kapý eþikleri
umut týnýlarý
zaman duruþlarýnda
seðiren yanaklarýmdan düþerken
evrenin alfabeleri
kör düðümler atýlýyor
içimdeki fýrtýnalara
vazgeçmesede mahkumiyetten
suskularýný kaybetmiþ yaðmurlar
sen dilekleri özleyen toprak
nereye dokunsam gözlerim hasret yarasý
körüklenen mor bulutlar
resmederken var oluþun darasýný
adressiz yýkýntýlarým
dökülüyor sýrlý uzantýlara
gel iki parantez açalým
özlem kýyýmlarýna
kim bilebilir ki
hangi gök gürültüsü yasalara uyacak
....