Yaşam ve Ben

Tanyeri aðarýrken þafak vaktinin kýzýllýðýnda
ve seher vakti kuþlarýn cývýltýlarýnda bulurum seni.
Ben sana koþarým, sen de bana
ve ben mutluluða yelken açarým senin kollarýnda….

Yokuþlarda, sarp kayalarda rüzgarým,
kasvetli günlerde güneþim,
yaðmurlu havalarda sýðýnaðým olursun.
Gönlümü açarým hiç düþünmeden sana
ve ben mutluluða yelken açarým senin kollarýnda….

Sýrlarýmý emanet ederim sýrdaþým olursun,
hüzünlerimi býrakýrým baðrýnda.
Sarýlýrým sana sýmsýký, sýcaklýðýný duyarým
ve ben mutluluða yelken açarým senin kollarýnda….

Arkadaþ oluruz,
yoldaþ oluruz...
Ne sevinçler!…
Ne hüzünler!...
Ne aþklar paylaþýrýz seninle.
Ayaklarýmýzýn taþlara deðdiði günler olsa da,
’hay aksi!’ deyip geçerim inadýna
ve ben mutluluða yelken açarým senin kollarýnda….

Fýrtýnalý denizlerde dalgalar savururken beni,
umutlarý kendime sandal yaparým,
ve sen daima liman olursun bana
ve ben mutluluða yelken açarým senin kollarýnda….

Sevdiklerimin hasretiyle kucaklaþýrken sende
ve onlarsýz olmaz hissiyle yoðrulurken bedenim,
baþýmý omzuna yaslayacak bir dost ararým,
fedakarlýðý - vefayý sevgiyle kararým,
ve ben senin kollarýnda mutluluða yelken açarým ….


-Zafer Yanýk-
Sosyal Medyada Paylaşın: