sensiz bir düþün sabahýnda
üþümüþtü zaman
hissiz kollarýna konuyordu
hasretin yürek atýþý
ve sarmalýyordu gün izlerini
yaþamsal tanýðýn hüzün sesleri
salýnan ruh gibi
dolanýyordu gölgelere güneþ
kýrýlan görüntüler içinde
uzaklýða bürünüyordü varlýðýn mahirliði
birde
bilinçsizce yýlkýna düþerken
batýk kelimeler
tahtýndan iniyordu
gün mavileri
ey avare duygularýn
isimsiz yokluklarý
seviyordu acýlarý
sevdanýn masum nidalarý
....