HÜZÜN B'AKAN

HÜZÜN B’AKAN

Hüzün b’akan gözleri vardý
Ama ben gözlerimle martýlarý doyurmuþtum

Deniz çok uzaktý sana biliyorum
Ateþte ýslanacak kadar düþmandýn suya
Düþsen boðazýn sularýna kurtaramazdýn kendini
Ki yaðmur çiðnediðin yüreðinden dökülen üþümüþ bir þiir gibi sevmiþtim seni
Güya öpecektin saçlarýmdan siyah dudaklarýnla
Renksiz ve korkusuz bakýþlarýndan anlamýþtým

Suskun martýlarýn kanatlarýna sokuldum Ýstanbul çok kalabalýktý oysa
Solgun benizli kelimelerle sarýldý bana
K’üfürbaz dalgalara dokundum inadýna
Umursamaz v’edalarýna kýrýldýðým bütün adamlar gibiydin
Gitmeye hazýr adýmlarýna sürdüðünde beni


Hüzün b’akan gözleri vardý
Ama ben avuçladýðým yaðmurlarla ýsýndým

K’üflü bir Ýstanbul akþamýna sýrtýmý dayadýðýmda
Bulutlar yaðmur topluyordu
Ýlk damlasý kirpiðimden düþmüþtü topraða
Miþ’li geçmiþ aþklara aðladým kimselere görünmeden,
Sever’miþ, özler’miþ ve sair
Rimeli akmýþ Kýz Kulemin ucuz kahkahalarý altýnda
Bir martý maviliðinde hüzünler deðdirirdim alnýma
Ýntihar bakýþlýydýn oysa,
Kastýn vardý can’ýma
Sýrf bu yüzden hiç ölmedim
Hiç ölmedim san’a

Ben düþ’düm,
Gerçeði hiç sevmedim zaten
Gidiþini, yokoluþunu
Sürgün edilmiþ naralar gibi gidiyorum uzak ülkelere
Artýk gagasýndan su içirecek bir serçe bile yok
Aðýtlar biriktiren gözlerimden daha sitemli
Ve Ýstanbul sarhoþ kadehlerden daha karanlýk

Bir þair dokundu kirli ellerinin iþaret parmaðýyla yüreðime
Yere düþürdü tüm yýldýzlarýmý
Ve ben “BÝR DAHA”
Deme dedim,
Ben o bir daha’larý toplasam bir dað’a dönerdi
Taþlarý dökülürdü eteklerinden AÞK’ýn




SKNY
...


..


.





Ben bu Uður Böcüðünü yerim, gerçekteeennn... :)
Sayfama doðru uçuranlara teþekkürler ve beðenilerine...







.
Sosyal Medyada Paylaşın: