yaþamak dururken, pýrýl pýrýl suda yapraklar
nilüferde süzülürken beyaz benekli bir kelebek
açýlýrken usul usul ,inci bakýþlý su yollarý
onun kalbinden benim kalbime nakýþý ay
gülüþleriyle kýzlar koþarken sabaha bir merhaba
solurken elimizden çýkanlar,gönül yýkayanlar
ölüme mi koþalým, yeni yetme gençleri gülüþleri bahar
bahar kalsýn mý daha dokumadan güneþi ?
daha açýlacak nice su yollarý varken,koþarken daha
bir demet kýr çiçeði sunarken sevgiliye, bir buse
kondurmadan alnýna ,sürelim mi domuz karasý ?
kalsýn mý pýnarlarda küçük küçük el izleri
yazamadan avucundaki yazgýyý, bozamadan
savaþa mý koþalým ,dudaklarýndan daha yeni
okurken þarkýlarý, oyuna dururken sevgi elleri
tek tek basarken yere adýmlar, düþmana mý sunalým ?
yaþamak beklesin öyle mi pembe duraklarýnda
gül kokmasýn tenleri ,banalým zifte, çamura
geçsinler boylarýndan büyük ,kocaman köprülerden
adýmlarýný açsýnlar ,atlasýnlar uçurumlardan
bir kere gelmesinler sevgiliyle göz göze,gülmesinler
silmeyelim göz göre göre yazdýðýmýz aðýtý !
sonra büyüðüz diye kurulalým koltuða !
o koltuk cehennem kazýðý bilene ,zehir zýkkým içirir
hakkýný vermeyince dünyalarý devirir de kýlýný
kýpýrdatmaz oraya yapýþanlar,uzaktadýr insan sesleri
kat kat yerin altýnda zebânilere yem hazýrlarlar
yapýp ettikleriyle ,insan düþleriyle zar tutanlar
yaþamak kýnýna giren býçak,parlar gözün ucunda
ve bir gün çýkar açýða ,kendini öldürene !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.