ÖMÜR KUMARI
Geceleri aya sinemi açýp,
Yýldýzlarýn saçlarýnda yatarým.
Küfür girdabýndan uzaða kaçýp,
Huþû limanýna demir atarým.
Tenha sokaklarda kocaman hiçim,
Kaybolur ahengim, bozulur biçim.
Onulmaz yarayla doluyken içim,
Rüya gören gözlerime çatarým.
Hayal kýrýðýný gönlüme çaktým,
Cenazemi mezarcýya býraktým.
Ýðne deliðinden deryaya aktým,
Kýrýk sandal gibi dibe batarým.
Tufanda kalmýþým gelmiyor Nuh’um,
Çölde kayýp oldum gitti güruhum.
Kor gibi bedende donarken ruhum,
Yürek ateþine barut katarým.
Ömür kumarýnýn gelmiyor asý,
Hamam ayný amma deðiþti tasý.
Ticaret iþinin benim ustasý,
Hayattan ye’s alýr, umut satarým.
28.10.2011/M
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.