MÜPTELA

Acý müptelasýyým, vuruldukça dirildim,
Yataðým mengenedir, sýkýyor rahat beni.
Toy bir avcý elinde, hep boþuna gerildim,
Okum hedefe gitmez, kýracak cellât beni.

Tütün olur yanarým, aþkýn sigarasýnda,
Öksürecek olsan da içerine çek beni.
Yeþermemi bekleme, dikenler arasýnda,
Sevdanýn tohumuyum, al gönlüne ek beni.

Tele her vurduðunda, dertli çalar sazende,
Sonu vuslat diyerek, yaþatýr umut beni.
Rüya âlemindeyim, gece-gündüz sayende,
Bahasýz bir parçayken, sen ettin yakut beni.

Köroðlu’nu unutmuþ, hem Çamlýbel, hem Bolu,
Delikli demirdeki, barutuna kat beni.
Yorgunluk yolundayým, çýkýným hasret dolu,
Menzilim sen deðilsen, benliðinden at beni.

Sarraflar bilir imiþ, cevherin deðerini,
Kimse anlamasa da anlaman gerek beni.
Bensiz nefes alýrsa, taþýma ciðerini,
Aklýndan hiç çýkarma, ta ölene dek beni.

Þu zavallý yüreðim, kýrk yerinden vuruldu,
Sevgi narkozu ile yatýrýp uyut beni.
Kaptanýmý yitirdim, kanatlarým kýrýldý,
Türbülans içindeyim, düþüyorum, tut beni.

23.11.2011/Malatya
Sosyal Medyada Paylaşın: