ESKİMEYEN ÇAĞLARIM
Dalýyorum yollara, geziyorum yýllarý,
Dolandýkça maziyi hüzünlenir aðlarým;
Dikenlerle kaplandý aþkýmýzýn yollarý,
Bazen kadere küser, hüzünlenir aðlarým.
Hiç unutamýyorum o ilk buluþmamýzý,
Yan yana, utanarak durup konuþmamýzý,
Ayrýlýrken ilk defa o kucaklaþmamýzý,
Düþündükçe o günü hüzünlenir aðlarým.
Bir düþle baþlamýþtý bu aþk bir yaz baþýnda,
Ýki yýl sonra kaldýk aþkýn kara kýþýnda,
Hazin bir destan þimdi gizli mezar taþýnda,
Sarar beni efkârý hüzünlenir aðlarým.
Nerde buluþtuðumuz yerdeki hatýralar?
Dönüp baktýðým her yer yüreðimi yaralar,
Harabe bir mezarlýk gibi olmuþ oralar,
Baðrýma taþ basarým, hüzünlenir aðlarým.
Meðer boþ bir rüyayý tezahür eder sandýk,
Sevgimize inandýk, aþkýmýzla donandýk,
Tadýna dalýp kandýk, boþu boþuna yandýk,
Eskimez o çaðlarým, hüzünlenir aðlarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakaogluhasankucuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.