MEVSİMLERİ SÜSLESEN

Soðuk soðuk esiyordu rüzgâr,
Günler merhametsiz,
Tabiat küskün, her taraf kar,
Uykudaymýþçasýna sessiz.
Ve,
Günden güne ýsýnmaya baþladý her yan;
Irmaklarýn sesi çoðalýrken,
Yerden yükselen duman,
Isýndýkça kaybolmaya mahkûm her an.
Artýk,
Doða uyanýyor, uyanacak,
Güneþ ellerini uzatýyor,
En güzel renkleriyle kucaklayacak,
Hasretle saracak gibi bakýyor.
Yine
Etraftan sesler geliyor,
Derinden, azimli ve yanýk;
Artýk kuþlar ötüþüyor,
Müjde, tabiat uyanýk.
Derken,
Ruhumda bir sýkýntý, ,
Bir elem, bir yas;
Ýçine düþtüðüm ateþ gibi,
Sardý karamsar bir ihtiras.
Ama
Deme olmaz þu zamanda,
Tabiat neþeli,
Gönül pýnarýn akarsa,
Hele içinde sevgiden bir cemre varsa,
Ýþte,
O zaman tebessümle gülen, zarif,
Masum bakýþlý baharsýn ya,
Her þey umurumdan hariç,
Çünkü sen varsýn ya.
Güneþ,
Yüzünle güler,
Mevsimler hazzýnla dolar,
Gönüller soðuklarý siler,
Sonsuz bir aþka dalar.
Neden?
Her an böylesine,
Hayallere dalýyorum,
Yüreðimin sesine uyuyorum,
Düþüyorum seline, delicesine;
Bilmiyorum,
Anlamýyorum halimi;
Her zamanki gibi,
Sarhoþum sanki,
Ama yok içmedim ki.
Bak,
Ýþte gözümün önünde hayalin,
Titreþirken,
O güzel mah cemalin,
Gizlice uzanýyor sana ellerim.
Beni,
Azad eyleme sakýn,
Gönlünde yer varsa bana,
Sonsuz minnetim var,
Baharýmsýn ya;
Yok,
Gönlümü þad eden,
Senden baþka bir dünya;
Ruhumda desen desen,
Uzaklardan ýlgýt ýlgýt,
Bazen,
Hayallerime çýlgýnca esen.
Kalbime gizlediðim, yolunu gözlediðim,
Ne olur sen de özlesen, geleyim desen?
Yýllar yýlý mevsimleri gizeminle süslesen.



Sosyal Medyada Paylaşın: