nereye indireceðiz artýk gökyüzünden
bulutlarda eriyen uçamayan kuþlarý!
yoksul bir çocukluktan yapmýþtýk kanatlarýný
düþsel oyunlardan,yan yana dizilen taþlardan
kavak deðneklerinden kýlýçlarla ,yeryüzünde
tükürmeden gözyaþýna ,küçük küçük ellerle
bir deðirmenden havalanýrdý kuþlar,mýsýr kümelerinden
güneþli kirazlardan ,saydam erikten;dimdik
orduydu ayaklarýmýz çýtýrdayan dalda
ninelerimizin türküsü devinirdi dilimizde
bir yerde durmazdý uçmak,uçmak,uçmak!
havalanýrdý gülümsemek .. duvarý
kuruyorduk yine de kendi yalnýzlýðýmýzý
uçulamayacak yer minderinde seyrediyorlardý
tavan arasý kuþ gözü pencereden
ve ay dönüyordu sýrtýný ýþýklý hanelere
heey kuþ !soruyorum :
uçtuðun gökte misin?
indiðin yerde...mi_sin? nerde soluyorsun ismimi?
bütün nineler öldü ,kemik dedeler
iþte görüntü dünya ,pamuk ipliði,has ses
iþte sus pus kanatlarý düþürdüler oflarý
yýkýldý duvarlar ve..özgürlük hapiste !..
19 2 1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.