GİT

Gidiyormusun…?
Git…..!
Gidiyorum dediðinde yüreðime düþen ateþi de unutma
Senli bütün düþlerimi,al benden
Hayal kýrýklýðý sokaðýnda,ölü düþler mezarýna göm de öyle git
Gidiyorsun þimdi,
Git...!
Düþlerimi gömerken topraklarý yavaþ serpele üzerine
Ýncinmesinler,kýrýlmasýnlar,kanamasýnlar
Durma git...
Ben yoklugunu içerim,kadeh kadeh
Kendimden geçene kadar içerim
Bir köþesine sýzarým,hayallerimin
Dudaklarýma býraktýðýn
Parmak izlerine dokunurum her gece
Sen git… durma git...
Hayalini yorgan yapýp duygularýmýn ayaza kalmiþ yanlarýna örterim
Gözlerimdeki tebessümü yok olmuþ bakiþlarýmý
Sen giderken yumrukladýðým aynanýn çatlayan yanlarýna býrakýrým
’Kýrýk’ ’Dökük’
Her yerinden çatlamýþ bu bakýþlarýn
Ne önemi var..
Asýl çatlak yüreðimde,kan sýzýyor þimdi her yerinden
Ýç kanamalý duygularý omuzlara almýþken kalbim
Yalnýzlýðý þaha kaldýrýyor yüreðim…
Sen giderken ölüp ölüp dirilmeler birakmiþtin ardýnda
Ardýna bile bakmadan git/miþtin ’bende’ öyle istemiþtim
Yosun tuttu gözyaþlarýmýn damladýgý yerler
Kanamalarý bitti
Kabuklarýný soyuyorum yaralarýmýn
Yüreðimin musallasýna koydum,senli ne varsa
Hadi...
Hadi,toplanýn duygularým,gözyaþlarým,hayallerim, siz ön safda durun
’Yüreðim’ sen O/na biraz daha yakýn dur…
Tutarsýn bir ucundan,alýrsýn sonra baþtaçý yaptýðýn yar/i omuzlarýna
Omuzlarýna alýrsýn, benliðini iþgal eden ’O’ vicdan/sýzý…
Git...!
Þimdi.!
Benim yüreðim sarhoþ ne dediðimi bilmiyorum..’baðýþla’
Seni seviyorum demiyorsam?
Kelimelerimin hüzzam çýðlýklarýnda....
’Bil ki’
Dudaklarým kanadý....
Yüreðim kan/ADI/kan... ’baðýþla’


Serdar Özyanýz 25/EKÝM/2011
Sosyal Medyada Paylaşın: