ÖKÇEM VE BEN...

ÖKÇEM VE BEN
…

Ve ökçem kafama deðdi,
Deþti bütün kerametimi hýrsým,
Çýlgýn fikrim yine disipline edilemedi,
Samimi Nemrut rüþtümü yaktý ve içti,

….

Söz ve bayraðým, rengim ödümde kalsýn,
Ödleklik ýþýldarsa simama,
Ben o zaman renginde þer olurum,
Ülkem namertleþir, ölü kuþlar mum olur avucumda,
//
“Aþure” ben bolluðumu yitirdim havrada,
Kaynat kýtlýðý,
Zayi pirinçler, zayi varlýðým,
Kesme yüksek boynumu,
Dikmek zordur kavaktan baþýmý,
Sayýlar sayýlar “Pi”de netlik,
Üçgende belirsiz bermuda,
Ve pelit aðacý kervaným,
Yediðim menkýbe suretler,
Kudret helvasý kül rengi mecmuam,
Okuma sakýn aðlarsýn…

…

Çatalýma giren hüznün acý meyvesi,
Aldattý yine kahýr kalbimi,
Kudüs’te üçlük telaþý,
Muamma maneviyat,
Mescid-i Aksa kalabalýðý kamberim,
Güvey uykuda,
“Uykuda” bütün eþkâlim,
Pranga ve sert demir kokusu,
Avucumda Tuþpa ve medeniyet muþtusu,
Bereketli Kibele tut umut turnamý,
Yoksa ökçem inecek kuytuma,
Ýnfaza hazýr Kerbela tüccarý,

KEFaret