GÖKKUŞAĞININ AŞK HİKAYESİ

Yedi renk bir at üzerinde göðe yükseldi:
Mor, kýrmýzý, sarý, mavi, yeþil, lacivert ve turuncu.
Rengârenk elbisesiyle Ýris sevinçle uçmaya baþladý ulu gökte,
Hera bazen Ýris’e çok kýzdý, bazen de ondan aldýðý haberlerle gülümsedi.
Meraklý bakýþlarýyla Hera’ya kanat çýrpan Ýris, gök kuþaðýný selamladý;
çünkü o Ýris’in bir yansýmasýydý.
Aþk acýsý çeken gök ise hep güneþi özledi,
burun kývýrdý aya.
Kýskanç ay bu durum karþýsýnda ýþýðýný esirgedi
gündüzden hep geceleri çýktý tepeye.
Sonra bir an gök beyaz yüzünü aya çevirdi,
güneþ bu duruma kýzdý fýrtýnalar kopardý gökte.
Þiddetli fýrtýnaya kýzan kuþlar gökte gruplar halinde göçe baþladýlar,
masiva gök bulutlarý çekti yüzüne.
O günden sonra kimse mavi göðü göremedi,
kesif bulutlar sardý gökyüzünü.
Yaðmur girdi devreye sonra bir de baktý ki insanoðlu hoþ bir renk var gökte.
Yaðmur ve sis el ele kolla girmiþ bir köprü kurmuþlardý göðe.
Yedi renk gülümsedi, sonra sessizce gökyüzü güneþe baktý.
Gök kuþaðý kavuþturdu iki aþýðý bir birine.
Ay da sonunda biricik yýldýzýný sevdi, milyarlarca yýldýz içinde.
Geceleri ay ve yýldýz karanlýðý delip geçerken
gündüzleri gökte yalnýzca güneþ parladý.




Sosyal Medyada Paylaşın: