Zaman içinde yorulmuþuz
Bilmediðimiz bir dünyaya gelmiþiz aslýnda
Yapraklarda þekiller, yaðmurda bolluk
Biz kendimizi bulmuþuz dünyada
Ýnsanlarda bir kýzýllýk var, renkler soyutlaþmýþ avucumuzda
Ve bir dirhem bir meta eder, deðer vermiþiz emeðimize
Karþýlýksýz olmazmýþ hiçbir þey, bir gönül borcu bile…
....
Özünde kýrk yýllýk hatýrý yokmuþ “kahvenin”, acý mý acý!
“Süphan Daðý” içimde cebelleþir, kraterim sabýrsýz,
Ben çekirdeðimde kavrulmadan dururum “toyluk vakti”
Sonrasýnda ayakkabýcý gibi tokmaðý indiririz topuðumuza
O zaman anlarýz kusurumuzu
Ve bir çekiç darbesi belirir koynumuzda, elleme üþürsün sonra
Çünkü sert ve merttir ellerimiz
…
Atlar ansýzýn kiþner ve harada bekler yorgunluðumuz
Bir kaçýþ belirir gönlümüzde ve nedendir bilinmez kaçýþlar hep ertelenir
Þamdanlarda kalýr aþkýn aydýnlýðý, iki mum bir yüzük
Baþbaþa kaldýðýmýzda anlarýz ki ölümle oyalanmýþýzdýr
Öyle bir enerji gezinir ki kanýmýzda, ondandýr bu aceleci oluþumuz
Hatalarý çekeriz içimize, halatlaþýr öðütler ve biz asýlýrýz
…
Gönül sehpamýzda her zaman biz haklýyýzdýr
Annemiz öfkeyle þefkati nasýlda harmanlar
Biz kýskanýrýz sonra yaþlýlýðý, gençken geç kalýrýz olgunluða
Hep didaktiktir geçmiþ, korkular nöbetleþir zamanla
Biz ne karanlýðý severiz ne de aydýnlýðý
Ondandýr kýþ ve yaz arasýnda kalmýþlýðýmýz
Ve bir de bakmýþsýn ki zaman içinde yorulmuþuzdur
içimiz hicran kalabalýðý...
KEFaret
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.