Açtým kökünü, kaybetmiþken aþk rýhtýmlarýmýn, Ve gördüm akla karayý gözlerinde, Ýçimde çýðlýklar yükselirken sustum, Bekledim senden dalga dalga sevinçler Anladým kendi med-cezirimde yalnýzdým, Unuttum konuþmak yasak bu þehirde,
Doðduðumda ben bir umuttum ve umdum, Ruhunu gördüm önce, yazdým Nil diye Divani lügatlerde ben bir ELÝF oldum, Söyledim aþk diye seni baðýra baðýra, Anladým benim daðarcýðýma yabancýydýn, Unuttum konuþmak yasak bu þehirde,
Hüthüt kuþu kýnasýný yaktým avuçlarýna, Her gün baþka çiçekler açtýrdýn duygularýma, Gülümsemek gamzende doya doya, Yazdým yorulmadan seni Ankaya, Uçtum sen diye fezaya, Ama unuttum konuþmak yasak bu þehirde
Ve dev bir piyade alayýndayým geçtim surlarý, Senin pembe yüreðindeyim düþlerde, Fethi yarým kalmayacak Anadolu’nun Mezhebi yarým kalmayacak hislerimin, Ama Unuttum konuþmak yasak bu þehirde,
Sesini duydum, neyzen yollarýma düþerken, Gördüm seni, beytime adýn yazýlýrken, Sus pus bir aðýt kabristanýnda, Aðladým ve konuþtum, Seni seviyorum, kustum kahrolasý þehre, Seherlerde unutamadým, meftunlarda kaldým, Þimdilerde Azami pervazlarým. Biliyorum geç kaldým….
Sosyal Medyada Paylaşın:
KEFaret Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.