Dumanlý bir gecenin sabahýndayým
Havada þehit kokusu var
Amber amber yayýlýyor göklere
Elimde bir kadeh þahadet þerbeti
Hava buz gibi soðuk
Analar yürüyorlar baþý dik
Omuzlarda bir yiðit
Bir uðultu sarmýþ memleketimin sokaklarýný
Türkümüz Vatan Sancak / Marþýmýz Ýstiklal
Sarmýþ Mehmetçiði yýldýz ve hilal
Kim ne olursa olsun, tüm ülke tek yürek
Acý ayný acý, toprak emziriyor akan gözyaþý
Hasret yüreklerde bir duman boðumudur
Bayrak aþký, vatan aþký, namus aþký
Bizi yiðit yapan onurumuzdur
Ayný kurþunla vurulmuþuz, Kürt’ümüz, Türk’ümüz
Adýmýz Fevzi, Birol, Yunus, Eyüp
Adýmýz Murat, Ýbrahim, Ýdris, Mesut
Biz hep omuz omuza ayný yeminle yürürüz
Baþka þehirlerden, baþka köylerden
Bilmem hangi ilçelerden
Adýmýz Süleyman, Ýsmail, Fikret, Mehmet
Adýmýz Halil, Ramazan, Necip, Volkan
Ne önemi var, hepimiz þehidiz
Adýmýz Koray, Soner, Yavuz, Hüseyin
Her birimiz ayrý anneden, ayrý babadandýk
Birimizin gözleri Çerkez, birimizin burnu Laz
Birimizin dili Kürtçe, birimizin dili Türkçe
Sorulmaz cephede renk ýrk dil din
Burada tek renk kýrmýzý, tek dil çýðlýk
Vatansa her dilde yine Vatan
Kuþ uçmaz kervan geçmez bu daðlarda
Hayaller yeþermez, çiçek açmaz umutlar
Karanlýk bir sonsuzluktur zaman
An gelir bir asker ölür, an gelir tabur tabur
Barut kokulu güller açar baharlarda
Gözlerde intikam, toprakta kan
Duyulmaz kurþun yankýlarý
Kayalarda vatan vatan
Hepimiz ayný menzilde bölük bölüktük
Ne korkaktýk, ne haindik, ne namert
Terörist hiç deðil
Bizler kalleþçe vurulup öldük!
23/10/2011/N_Erol