Gökkuşağı

Kaç yaðmurdan kaçtýysam onca zaman,
Islandým ahmakça,
Yalnýzlýk boþaldý bardaktan sýrýlsýklam,
Üþüdüm,üstelik aklým havada.
Korkuyla karýþýk bir heyecan aldý gitti,
En büyük gafletim,
Gökkuþaðýndaydý belki.

"Birinin ikinci baharý,
Senin ilkbaharýnda yaðmur,
Islanmýþsýn,
Merhaba yaðmur."

Söylemiþtim,
Büyük savaþlarýn adamý deðilim ben,
Sonraya dair ne varsa kayýp,
Üstüm baþým yedi renk,
Aldý gitti baþýný gamsýzlýk,
Sonrasý yalnýzlýk.

"Ancak ayný þehir uzak düþebilirmiþ meðer."

Eski daha ne kadar eskiyebilir ki!
Ya da yüzyüzeyken,
Hangi hatýra girebilir kanýna,
Hangi vuslat sýzlatýr burnunu,
Raks edebilir mi sigaranda yalnýzlýk.

Tüm herþeyi masal sayarsak.
En büyük kaybým yokluðun oldu.
Peri öldü,aþk bitti
Benim adým,küstüm çiçeði.

Günaydýn sonbahar.
Yaðmur diliyorum,elimde papatyalarým,
Çok uzakta,baþka bir diyarda,
Yolun düþerse þayet,
Gökkuþaðýnýn altýndayým.

Ýkrime Çayli





Sosyal Medyada Paylaşın: