SON İSTEK

/bitti, geçti gitti
üç beþ nöbetlerinde kaldý, daðýn çýðlýklý sesi
gözlerimiz kapalý artýk, korkunun üþümüþlüðüne
al kýrmýzýnýn þavký üzerimizde
uðul uðul mavi göveren gök
özgürlüðe çekiyor bizi
gidiyoruz çocukluðumuza doðru…/




canevimi daðlayan sancý
açlýðým, susuzluðum, uykusuzluðum
tabanlarýmdaki su toplamalarý
ve çözülen dizlerimin baðý
onlar da geçecek yattýðým yerde


gün açmayacak gözlerimizde
ama bak!
ýþýklar içindeyim
yanýndayým iþte
süresiz izinliyim artýk
dönmeyeceðim geri
aðlama, sakýn aðlama anne
düþün sadece
acaba kurtulur muydu vatan, bizler yanmasak!

senden son isteðim
topraða her elin deðdiðinde
saçlarýmý okþarken mübârek ellerinle
henüz izne gelmeyen arkadaþlarým
ve onlarýn analarý gelsin aklýna
ve bunu hiç unutma
her duan, av peþinde dolanan zebâniler için olsun
çatlayýp, saçýlmasýn zehirli tohumlarý
ki, düþürdükleri her fidana
gülmesinler aðýz dolusu!

sizler! ey halkým
sözde deðil, özde unutmayýn bizi !
attýðýnýz her adýmýn vebâli
uzandýðýmýz topraktan gelecektir bilin…



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: