girmiyor penceremden bir tepsi dolunay
kendi pirelerimle kaþýntýmýn içinde
sövgü günah diyor hocalar
hacýlarýn ayakkabýlarý çalýnýrken camiden
iþte gene odamýn ortasýnda
gözünüzün önündeki direk
kendi kanýmý emiyorum
köy meydanýnda
seyirlik oyun
bakýyorum
benden baþka kimler acýmý tadan
fare bilse öleceðini kapanýný yer
dirileceðini bilse son yeþil
su damarlarýný arar
geleceðini okusa parmaðýndaki alyanstan
kocaya varmaz kýz
duvar boyu halýlar dokur
ýþýk girmiyor odama
büyük oysa deliði anahtardan
göz alabildiðince önümde duvar
duvarlar saltanatý sürgit günler
biterken yirminci yüz yýl
açlýkla savaþ gündemde
savaþla savaþ
yýkýn duvarlarý buyruk vericiler
yakýn eski paçavrasýnýz
korkmayýn!
kararmayacak yüzünüz
herkesten daha parlaksýnýz cennette!
güneþ ýþýðýndan kopan damla
nasýl girdi
kurum sývalý bacadan
nasýl bozulmadý?
öylece kaldý pýrlanta yüzü
ister mi
duyusuz betona toslamayý
topraða iner yaðmur
göðe döner
topraða iner
karanlýk odanýn avusunu
yer de büyür damla
tohum olur evrene
çatlayýnca duvarlar
girer
her pencereden dolunay!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.