Üfleme, Ateşi Sönmüş Külleri

Aþýk, ana, baba, kardeþ terk etti,
Terk etti sýlayý gurbete düþtü.
Bir ahu peþinden kaç sahra gezdi,
Ak ak oldu, kapkara kâkülleri...

Gözler, yolda bin umutla bekledi,
Çoktan geçti! Dönmez sevda kervaný.
Bað sahibi, terk eylese baðýný,
Açmaz olur yediveren gülleri...

Ela gözler, efsunlu mu ne idi,
Bakýþlarý, yüreðinden mi vurdu?
Ýster misin? Gelsin yar kendi sarsýn,
Sarmalasýn, yaralara tülleri...

Hepsi, kara toprak hepsi, efsane...
Mecnun, Ferhat, Keremin aslý küldür...
Leyla, Þirin, Aslýnýn aslý ateþ! ..
Üfleme, ateþi sönmüþ külleri...

Recep Odacý

Sosyal Medyada Paylaşın: