BAHŞETME

/biliyorum bitmezse vedalar
gidip gidip geldikçe sen durmadan
içimde döner durur sayýklamalar…/




dokunma yarama dokunma!
açýlýr yediveren gül gibi
benden çok yakar seni/ dokunma…


gölgelerden gerçek ettim ben seni
yalnýzlýklarda büyüttüm
döktüm þebnemlerimi üstüne
dev ettim
ve kâbusunla kilitledim özümü
dürdüm dilimi
hayata deðmedi yüzüm
o zamandan beri


koyu karanlýk gecelerin
ötesini de gördüm senle
soluðunla akþamý getiren
bir diken ucuydun
kanattýn/ kanattýn durmadan…


sen, sýcak mevsimleri týka basa doldururken içine
ben dudaðýma bile konduramadým baharý
gitmeye durana, kal demeyecekmiþsin!
yoksa, acýdan ölemeyen sen olursun böyle…


sükûtun altýný olmazmýþ sevdada
kadim acýlar biriktirirken kahýrlarla
gelir, kýrýlýrmýþ bir yerde sözün mührü
iþte! o zaman þimdi
öldür onu, pakla kendini


geçmiþten getirdin sen geleceðini
ýþýðý delip geçince karanlýk
bitmeyenler, tozup gitti baþka bir otaða
aþk, þarkýlarýný orda söylüyor þimdi


þans kapýyý ikinci kez çalmadan geçti
kayýp sesini arama boþuna
gündüze gurbetliðini bitir
dinlendir yorgun gövdeni
bu talandan sonra
tin ile tenin kolkola
yýkasýn zehre bulanmýþlýðýný
ahd et, bahþetme kendi kendine sonrasýzlýðý!


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: