susma....
ýrmaklarým örgüsüne karýþýr saçlarýnýn
tükürür yüzüme Ceylan bebek,
mayýnlý bir hayatta unutulur
rüzgarsýz kalýr...
susma....
kýrýlýr kabim
çýkarýr bedeninden Uður bebek,
saplar kalbime o son kurþunu
umutsuz kalýr...
susma
annem sanarým seni
gömleðimde kan,
nefesimde eski bir yalnýzlýk
kalbimde Zilan kalýr...
susma
yol tatvana varýnca anlarým
ýþýklarý pusudadýr bu þehrin,
Ah!.... desem sýkacaklar alnýma
ama
gülecek yine de gözleri baharýn
o þarký içimde hep Mizgin kalýr....
tatvan...../2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.