uyandým beyaz güneþli güne
çizdim gözlerindeki siyah ezgiyi
tutuklanmadý iþçiler, geri dönmedi
ellerimin yöneticisi idim
çatlak tek ses yoktu sokaklarda
gülümsüyordu insan yüzler
sigara külü dökülmüyordu oto camýndan
çamur sýçratmýyordu araçlar
uyandým,uyanmak sevinci
bakýþlarýnda bulacaktým uyanýþý
ilk kez doyacaðýmýz sofrada
hiç bir þey yok aramýzda,saydam yol
kimsenin üstünde deðildi kimsenin eli
kýrmýzý gül kokluyordu sevgili
üretken düþüncelerde sürüyordu oyun
içten çýrpýyordu eller
halk oturuyordu ön sýrada
onun içindi düzen
ezilmiyordu ayakaltý çiçeði
oydu kokladýðýmýz sevda
uyandým,yaþamak kývancý
bugün dünden güzel olacak
diye gülümsedim ellerime
dürtükledim beynimi..
9 1 1991 _Nazik gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.