Sýzlanma artýk… Son düþmelerim de bitti.. Son düþlerimde uçtu.. Kurtuldun…
O kayalýklarý, Topraða gömülen yeminleri Seninle ilgili her þeyi Unuttum…
Bir Deniz’e býraktým yüreðimi, Uzaklara götürsün diye. Sen topraklarý kazarken, Beni bulama diye…
Ben uyukluyorum artýk ; Bulutlarýn kucaðýnda, Güneþ’imi çoktan terk ettim, cebimde yaralarým… Kaç hayat saklýydý avuçlarýnda? Elimi nereye atsam kanamalarým…
Gözlerindeki karanlýk ne? Hangi ürperti sindi üstlerine.. Sana bakýþlarým topraða karýþtý.. Kurtuldun gözlerimden, Düþ/tün…
Bozdum gözlerinin söylediði her þeyi, Tohumsuz bir sevgiydi benimkisi.. Tohumsuz ektim yüreðimi.. Kurtardým Seni..
Ellerimdeki kokun, Burnumdaki Sýzýn… Ýçime çektiðim Nefes’in.. Kaybetmemek için nefes bile alamazdým..
Þimdi onlarý bile sildim.. Elimin tersiyle… Dokunduðun her yeri yýkadým Kýrk tas su ile..
Hýrsýz dokunuþlardan kurtuldun, Seni azad ettim bu yürekten… Yapraðýmda çið tanesi adýn, Olmadan, SOL’an…
(OnBir-Ekim-ÝkiBinOnBir*09:00)
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.