dokunsalar ağlayacağım

ben hep baþka düþlerin kadýný oldum
ellerimde tutulacak bir yer de kalmamýþtý zaten
geçmiþin boynunda ihtiras
sevdanýn koynunda yalanlar büyümüþtü
ve zamansýz gidiþleri öðretmiþti ömür
defterini dürmeden acýnýn
acýya müebbet bir anýya hapsetmiþti yüreði...



boþlukta býrakmýþtý her bir darbe yýllandýkça
kokmaya baþlamýþtý sözlerin ahengi
karanlýðýnda gizlenmiþ ihanetlerin
her býçak darbesinde biraz daha açýlmýþtý yaralar
tuz basmaya mahal vermeden...
ve ben hep baþka düþlerin kadýný olmuþtum
ellerimde tutulacak bir yer de kalmamýþtý zaten...


yavaþ yavaþ yürümek gibiydi karlar üzerinde iz býrakmadan
imkansýz ve bir o kadar soðuktu gerçekler
buz gibi ellerim
ve ayaklarýmda yalnýzlýðýn prangalarý
hep farklý hayatlarýn resimlerini çizdim ben
ve aþklarýný yazdým
oysa ben hep ben diye baþlayan cümlelerin arkasýna
sen diye anýlan sevdayý yazmýþtým...


sonradan öðrendim ben yaþamayý
býçaklar sýrtýmda iz býrakýp giderken
susmayý öðrendim iþte akan yaþlarý bir bir silerken
fütursuzca ihanete baþ kaldýrmayý
hap farklý bir zamanda yaþamayý düþlerimde
yýkýma uðratýrken gerçekler
yine de altýndan kalmayý öðrendim iþte...


ama ben hep baþka düþlerin kadýný oldum
ellerimde tutulacak yer de kalmadý zaten
sana ait bir aný var
bugün kalemimde
her þey boþ ve yalan iþte
izledim film gibi geçmiþi yeniden
dokunsalar aðlayacaðým.....



Sosyal Medyada Paylaşın: