karalara çalma sevdayı...

kalýplara sýðdýramadým hayatý
gidiþlere yazýlmýþ bir vurgundan kaçarken...
dokunamadým hiçbir zaman sevgiliye
ne kaðýt oldu ne mürekkeb
yazamadým adýný geceden kalma bir iniltiyle...


þarkýlara yazdým anýlarýný
tuttuðum her dilekte üçüncü þarký senindi
seherin yüzüme vuran serinliðinde
dindirilemeyecek bir gidiþin
kal denmeyen bir tesellisi gibiydi her þey...



sözleri eksik bir hayalin baþlangýcýnda
rayýna oturtamýyorum sensizliði
bir ümit enkazýndan kalma kýrýntýlarla
porsumuþ bir umudun kýrýntýlarýný toplarken dudaklarýmla
morarmaya yüz tutmuþ bir birlikteliðin semasýnda
duasý eksik kalmýþ zakir gibi
adýný anmadan ölmenin korkusu var yürekte hala...


renksiz bir ihanetin tam ortasýnda
karanlýðýný boyamaya yüzü tutan vefasýz bir bakýþýn
adýna yazýlmýþ bir þiirin utancýný anlatýr belki
dokunamadýðým sevgili
intihar etmiþ sevdasýyla...


yazamadýðým ismin son hecesi gibiydi her þey
vurgusu son hecede olan bir dilin
telaffuzunu unutmuþ bir dudaktan çýkan
çatlaklarýndan ayrýlýðýn kanýný akýtan bir suskunluk
can yakan
derviþleri aðlatan bir ölüm yangýný sardý içimi...

ne çare...


Elif diyemedim ben belki
türküler dizdiremedim ardýn sýra
ne mühür ne kömür anlatabildi bakýþýnýn nefesini
yaþlarýný býraktý bana
geceden kalma iniltiyle...


belki sen unuttun beni
karanfilimi çýkardýn belki defterinden
zaten yaþlarýmla iþlediðim mendilimi hiç almadýn ki...


ihanete boyanmýþ bir hayatýn varisi
ellerimde bir sevdam kaldý
ne olur
onuda elimden alýp da karalara çalma...
el deðmemiþ mendilim gibi
gözlerin gibi
senin gibi
yüreðimde karalara çalma...



Sosyal Medyada Paylaşın: