dokunmak istedikçe ellerine
bir uçurum yankýsý duyar kulaklarým
intihara meyilli yalnýzlýðýmýn fýsýltýlarý içinde
hep ben gitmeliydim senden
ulaþamayacaðým bir hayalin son perdesinde
benzi soluk umutlarým ve ben
ben gitmeliydim önce...
fütursuzca yaþanmýþ bir ömrün karanlýk caddelerinde
sessizliði giyinmiþ sevdanýn üryan kalmýþ gerçeklerinde
aþk denilen isyan nöbetlerinde buluyorum adýný
karalama defterimde üstü çizilmiþ gözlerinden kalma
belki de söylenmemiþliklerin arasýnda kalan visallerin
düþünü bile kuramýyorum iþte
aslýnda
ben gitmeliydim önce...
aynalarda görünmeyen ruhumun kýrýþýklýklarýnda
makyajýný temizliyorum senden kalma anýlarýn
sessizliðe daldýrýyorum bakýþlarýný gecenin
her defasýnda bir baþka beyazýn üzerine
yeni baþtan seni yazýyorum
idama mahkum edilmiþ þiirlerimin her hecesinde...
hep ayný piþmanlýk dilimde
ben gitmeliydim önce...
yüreðime ektiðin çýnarýn kökleri zehirler oldu artýk kelimelerimi
maðlup ettiðim ihtiraslarýmýn ayaðý kýrýk hayallerinde
rahmet yaðmurlarýna muhtaç
semasý kararmýþ ümitlerimin ininde...
sebepsiz bir ölümün yýkanmaya hazýr teninde
kefenini biçmek için dokunduðum sözlerinde
korkutan bir yalnýzlýktan gülerek kaçarken
avaz avaz sitem doðuruyorum insan denilen neslin kara yüzünde...
gitmek neye yarayacaktý ki artýk
ama
ben gitmeliydim önce...
yönü belli olmayan bir yolculuðun sonunda
teskin edilmiþ harabe bir evin mutluluk adýna ektiði dikenlerin içinde
gezinirken her yanýmý parçalayan çentikler bile
silemedi buseni tenimin ruhumla birleþtiði yerlerinden
silemedi
silemedi iþte...
ürkek bir güvercin oluyorum gün geçtikçe
kabir taþýna sarýlmak neye yaradý ki ömrün
inançsýz bir kalbin son demlerinde...
cesaret isterdi belki yýkmak tabularýný sevdanýn
gözlerini geride býrakýp gitmek kolay gelirdi
ellerindeki aþka ulaþamayan yüreklere...
sen adýmýný atmadan önüne geçmeliydim ecelin
ben
seni durdurup ben
ben gitmeliydim
dudaklarýnda kalan tebessümün içindeki ýstýraplý gerçeðine
karþý çýkmalýydým yollarý ayrýlýða çýkan yazgýlarýn iþleniþine
sen deðil ben kapamalýydým gözlerimi sensizliðe
ey yar
ben
ben gitmeliydim önce...
þiirime sesiyle deðer veren sayýn yalnýzlýk abidesine sonsuz teþekkürlerimi iletiyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.