sevgi var
beni durmadan derinlere çeken
gökyüzüne yükselten
buz gibi bir maþraba suda
gelecek ellerimi düzenleyen
bir kaþýk yað sürümlük bazlama
saman ocaðý
bir göz
benim içimde bu yüzden binlerce insan
zincirlerini kýrýyor
sevgiyle dikiyor bir yapraðý yerine
ham meyveyi yapýþtýrýyor yerine
gördünüz mü diyor denizlerin dibini
taþýn altýnda çatlayan tohumu
ellerim gül açýyor
gördünüz mü
sevgi utangaç yüzlü
kýrmýzý bir karanfil
insanýn her zerresine sinmeli kokusu
yerde sürünmemeli -sarhoþ-
açmalý ölü gözlerini
yýrtýk gecenin
bu yüzden bütün insanlarýn elleri var olmalý
bir somun eðrisinde dünyaya
düzene yaðmur damlacýklarý
herkes birbirinin çiçeðini hazýrlýyor
býçaðýn ucundan itiyor zamaný
herkes birbirinin elini karýyor
karmalý sevgi unundan
boþlukta sallanan ellerimi topluyorum
bana düþersen korkma düþmezsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.