Hayat!!! ; Bana beþ dakika izin ver
kendimi anlatayým içimden geldiði gibi
gözyaþlarýma hasreti katarak
sihirli bir bulutun üstünde dinleteyim þarkýmý
bir varmýþ bir yokmuþ
hüzün þehrinde bir kadýn taþranýn en ortasýnda
hayýrlý bir günde dünyaya gelen
gülen yüzünde pamuk þekeri daðýtan
gözyaþlarý hiç görünmeyen
içine damlayan her gözyaþýnda sesiz çýðlýklar atan
býraksalar avazý çýktýðýnca...
kimsesizliði gökteki yýldýzlardan beter
en yakýný en uzak
üzerine giydirdiler yalnýzlýk elbisesini hiç çýkartmadan
mayýn tarlasýnda yürür gibi ürkek korkak
sesizliðini bozan çýðýrtkan bir ses
hey sen
kendini anlat deseler bir kelimede
bilmem
iki diþi arasýnda öyle fýrtýnalar kopardýki
anlatsa romanlara sýðmazdý hayalleri
öylesine bir kadýndý maddede
manada o hüzün þehrinde hüzün bulutuydu durmadan aðlayan
kýsýk bir sesle konuþurdu
gözleri çýðlýklar atardý
neler anlatmak isterdi kocaman büyürken göz bebekleri
süslü sözleri hiç beceremedi
aslýnda saray usulü kelimeleri nede severdi
kendince hüzün þehrinin kraliçesiydi
evi siyahi bir saray
içinde gri perdeleri olan
renkli düþleri hiç görmedi rüyasýnda
düþlerine bile zincir vurmuþlardý renksiz çabutlardan
düz hayat vermiþleridi eline
yasaktý kýrýlmalar yamulmalar
öylesine yaþayacaktý elindeki yaþam tapusunda
kendini yok sayrak
hayýr demek yasaktý lugatinde
aðlamak yasaklanmýþtý gözlerine
neler anlatmak istedi
kelimeleri yazarken bile özürlüydü
sustu
içinden baðýrarak
düþlerinde özgürdü
MAVÝ GÖZYAÞLARI
zaman HÜZÜN gece yine uzun....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
MEVSİM KIŞ HABERİN VARMI YAR MAVİ GÖZLÜ BAL RENGİ GÖZLER KIRILAN KALP SUS YÜREĞİM EYLÜLDE DOĞMAK İNCİ TANESİ KARANLIK SOKAKLAR HÜZÜN BAKAN GÖZLER