DEĞİŞTİRİRİM

gittin bir korkuluða gönül verdin çocuk sen!
ellerine barut sinmiþ
yüreðinden nasýl çýkar ko(r)kusu
cennet varken, nedendir bu cehennem!
bilir misin, analar nasýl büktü boynunu?


bilirim denge yoktur dünyada
alev alev yanarken, yeþiller tükenmede
büyük balýk, küçüðü yutar hep
lâkin, illâki orta bir yol olmalý!...


erkekçe tükürseydin yüzlere
güdülmeye vermeden fýrsat
haykýrsaydýn daða taþa”coðrafya kader” deðildir diye
kör olmadan
kalemle bastýrsaydýn kinini
muhtaç olmasaydýn asla nâmerde


hüzzam makamýndan geçemiyor günler zamanda
selâlar çýnlýyor hergün bu semâlarda…

/yüzünde ýþýmýþ nehirler akacakken
alkanlara boyanýp geldi memet nöbetten/


bahara gerinen kollar kalmýþ açýkta/ kýþta
kavuþmak, kavþaksýz tek bir yol þimdi
hem avcý hem av olup avlanmak ne zor ne zor…
bir býçak parýltýsýyla çölde vaha aramak sanki
durgun suyun susarken fýrtýna göðüslemesi
yarýnsýzlýk yoksul sofralarýndaki...


demire þekil veren ellerin, kaybolmayan nasýrý
bulanýk bir çayda akan kýnasýnda gelinin
açýk kalan gözleri


filizler kýrýlýrken kökten
haykýrýr avaz avaz
bizim yarýnýmýz yok mu?
ey hayat! yaþamak dediðin bu mu?


bedenimiz harman yeri
kaðný ayaklý günün, her saniyesi zulüm...


“en büyük” deðilsin sen!
henüz dalýnda fidan
uyan kýnalý kuzum /uyan küçücüðüm uyan
öksüz anan / öksüz baban / öksüz kaldý beben…


dayanamýyorum dayanamýyorum...
ananýn aksütü gibi helâldir kalan ömrüm
tek Yaradan istesin senle yer deðiþtiririm!



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký,þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Sosyal Medyada Paylaşın: