ISLAK BİR KENT YALNIZLIĞI
Islak bir kent yalnýzlýðý seni gizlice sevmek,
Çocuksu içten ve zor ve cam kesiði kadar derin…
Bende olmayýþýndýr aslýnda beni böyle kanatan,
Yitirilmiþ ütopyalarým deðil sessiz ve zamansýz…
Bin yýl geçer sanki içimden seni düþünmezsem.
Bir çað açar sana susuzluðum, bir çaðý kapatýr.
Ve acýnasý bir hal alýr tarihler yokluðunda,
Senden önce ve senden sonra diye.
Ayrýlýr yani her þey birbirinden.
Aþk bölünür,
Uykular bölünür,
Ülkeler bölünür…
Bir tek sen kalýrsýn geriye,
Sana söyleyemediklerim,
Firari arzularým,
Sürgünlerim,
Ve yaðmurlar…
Islak bir kent yalnýzlýðý seni gizlice öpmek,
Ölümü beklemek gibi tuhaf!
Bile bile apansýz ve soðuk.
Üþür ellerim, gece üþür, sokaklar üþür
Ama ben hep seni düþünürüm
Utanmadan ve kaybetme korkusu olmadan.
Gitmek için sanýrým vakit çok erken.
Islak bir kent yalnýzlýðý seni gizlice yaþamak…
Yasadýþý bir eylem,
Tek kiþilik ve onurlu…
Amaç engelsiz seni yaþamak
Yasaklý bir gecede,
Kuytu bir duvar dibinde,
Ya da sýcak bir çay içiminde…
Özgürce ve çýlgýnca seni yaþamak…
Islak bir kent yalnýzlýðý seni gizlice sevmek,
Seni öpmek ve yaþamak…
Ölümü beklemek gibi tuhaf, bir o kadar da çocuksu
Ve yasa dýþý bir eylem, tek kiþilik ve onurlu…
Bilal DURAN (suskunþair)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.